Sultan 2. Bayezid yumuşak huylu bir karaktere sahip olduğundan dolayı kendisine sofu ve veli gibi lakaplar da verilmiştir. Bir gün sultanın bulunduğu bir mecliste seyyahın birisi Dalmaçya’dan bahsederken oranın Hristiyan beylerinden birisinin güzeller güzeli iki çocuğu olduğundan bahseder. Sultan, ellerini açıp bu iki çocuk için dua edeceğini meclisinde bulunanların da amin diyerek duaya iştirak etmelerini ister. Sultan Bayezid:
”Ey Allah’ım! Bu çocukları küfrün karanlığından kurtar.’‘ diye dua eder.
Duadan hemen sonra bu iki çocuk baba ocağından kaçıp Osmanlı sınırına gelirler ve kendilerinin İstanbul’a gidip İslam’ı kabul ettikten sonra padişahın hizmetine girmek istediklerini söylerler. Osmanlı tarihindeki Dukakinzadelerin bu çocuklar olduğu rivayet edilir.
Koçu, a.g.e, s 92.
