Müşriklerle yapılan bir harpte Zeyd bin Desine Hazretleri esir düşmüştü. O sıralarda henüz Ebu Süfyan iman etmemişti. Zeyd Hazretlerini şehid etmek üzere götürüyorlardı. Kumandan mevkiinde olan Ebu Süfyan, Hz. Zeyd’e yaklaştı ve:
– Ey Zeyd, istermiydin ki şu anda senin yerine öldürülmeye götürülen Muhammed olsaydı da sen de kurtulup çoluk çocuğuna kavuşmuş olsaydın?
Adım adım ölüme yürüyen Zeyd Hazretleri hiddetlendi ve şöyle dedi:
– Asla! Değil öldürülmek, Rasulüllah’ın ayağına bir taş bile değmesine razı olmam. Ben öleyim fakat ona en küçük bir zarar bile gelmesin.
Bu cevap karşısında hayrette kalan Ebu Süfyan şöyle demiştir:
– Muhammed’e inananlar kadar samimi imanın kimsede olması mümkün değildir. Bunda muhakkak bir şey vardır.
Bu sözleri söyleyen zatın kendisi de daha sonra müslüman olacaktı.
