Süleyman aleyhisselâm’ın oğlu vefat etti. Süleyman aleyhisselâm bundan dolayı şiddetle üzüldü. Bunun üzerine iki melek kendisine geldi. Onun huzurunda hasım şeklinde diz çöktüler. Birisi dedi ki:
– Ben tohum ektim. Biçecek vaziyete geldiği zaman bu adam çiğneyip geçti. Ziraatımı ifsad etti.
Süleyman aleyhisselâm diğerinden sordu:
– Sen ne diyorsun?
Dedi ki:
– Ben yol üzerinde yürüdüm. Ziraatin üzerine geldim. Sağa sola baktım, gördüm ki yol ziraatin içinden geçiyor.
Süleyman aleyhisselâm ziraat sahibine sordu:
– Neden yola tohum ektin? Bilmez misin halk için yol gereklidir.
Ziraat sahibi:
– Sen çocuğun için neden üzülüyorsun? Bilmez misin ölüm ahiret yoludur!
Bunun üzerine Süleyman aleyhisselâm Rabbine tevbe etti. O günden itibaren çocuğu için üzülmedi.
