Firavun’un kahinleri, saltanatı yıkacak çocuğun dünyaya geldiğini kendisine haber verdiler. Firavun ölmemek için öldürmek sevdasına kapıldı. O sene dünyaya gelen erkek çocuklarını, kılıçtan geçirtmeye başladı. Cellatlar; sokak sokak, ev ev dehşet ve ölüm saçıyorlardı.
Kadının biri, doğum sancıları başlayınca, mağaraya vardı ve çocuğunu orada dünyaya getirdi. Çocuğunun, gözünün önünde öldürülmesinden korktuğu için orada bırakarak evine döndü. Mukadderatı ile başbaşa kalan çocuğu, Cenab-ı Hakk’ın emriyle, Hz.Cebrail besleyip büyüttü.
İlk fırsatta mağaraya koşan kadın, çocuğunu hayatta bulunca sevindi, onu emzirip doyurdu ve tekrar evine döndü. Günler böylece geçerek küçük büyüdü ve sonunda Hz.Musa’nın kavmini, altından buzağıya taptıran kimse bu çocuk oldu. Adı Musa.
Samira kabilesine mensup bulunduğu için, kendisine Samiri lakabı verilmiştir. Asalet olmayınca, Cebrail aleyhiselamın verdiği gıdaya ihanet etti.
Diğer bir Musa da Allah’ın Kelimi, Peygamberi ve Firavun’un helakinin zahir planda sebebi oldu. Cenab-ı Hakk, onu Firavun’un sarayında ve kucağında büyüttürdü. Hz.Musa’nın annesi, kalbine gelen bir ilhamla oğlunu bir sandık içine koyarak Nil’in akıntısına bıraktı. Nil’in kıyısında yapılmış sarayının balkonunda, karısı Asiye ile birlikte oturmakta bulunan Firavun, nehirden gelmekte olan sandığı yakalatıp açtırdı. Derhal, içinden çıkan küçük Hz. Musa’yı öldürtmek için emir verdiyse de Asiye buna mani olarak:
– Benim için de, senin için de bir göz bebeği! Onu öldürmeyin. Olur ki, bize faidesi dokunur, yahut onu evlat ediniriz, dedi.
Netice itibariyle Firavun’un büyüttüğü Musa; Peygamber oldu ve Firavun’un saltanatını yıktı. Bir Arab şairi, aslet olmayınca terbiyenin fayda vermeyeceğini dile getiriken:
Fe Musa’llezi rabbahü Cibrilü kafirün
Ve Musa’llezi rabbahü Fir’avnü mürselü
demiştir. Yani”: (Asalet olmadığı için) Cebrail’in büyüttüğü Musa kafir oldu ve (asil bir soya sahip olduğu için) Firavun’un beslediği Musa ise Peygamberdir”
