Manevi bir toplantıda Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Abdülkadir Geylani Hazretleri’ne buyurdular ki:
– Ey Abdülkadir! Senin ayağın bütün velilerin omuzları üstündedir.
Abdülkadir Geylani Hazretleri de bunu orada bulunan velilere bildirdi. Hiç biri itiraz etmeden onun büyüklüğünü kabul ettiler. Hatta oradan uzak bir yerde bulunan Ahmed Rufai Hazretleri yanında bulunan velilere:
– Şu anda Abdülkadir Geylani Hazretleri Gavsliğini ilan etti. Siz de onun üstünlüğünü kabul edin, deyince hepsi de kabul etti.
Fakat Bağdat yakınlarında bulunan Şeyh San’a:
– Ben de onun gibi büyüğüm, diyerek onun üstünlüğüne itiraz etti. O sırada Abdülkadir Geylani Hazretlerinin ruhu tecelli ederek ona:
– Madem ki kabul etmiyorsun, senin omuzlarının üstünde de domuzun ayakları olsun. Kafir kızına boyun eğesin, dedi.
Aradan kısa bir zaman geçti. Şeyh San’a, Rum beldesine yolculuğa çıktı. Bizans sınırları içinde bir kıza aşık oldu ve evlenmek istedi. Kız:
– Seninle evlenirim ama, benim dinime dönmen ve babamın domuzlarını bir sene gütmen şartıyla, diyerek teklifler ileri sürdü.
Kıza kavuşmak isteyen San’a bu teklifleri kabul etti. Domuz çobanlığı yaptığı için de domuz yavrularını omuzunda taşıyordu. Tabii ki eski müridleri de yanından gitmişlerdi. Bu işin: Abdülkadir Geylani’ye itirazından dolayı şeyhin başına geldiğini her yerde konuşuyorlardı.
Şeyh San’a’nın Mekke’de bulunan eski bir dostu, onun müridlerine, Abdülkadir Geylani Hazretleri’ne gidip af istemelerini söyledi.
”Eğer o affederse şeyhiniz eski haline dönebilir” dedi. Gittiler ve ağlayarak şeyhlerinin affedilmesini istediler. Abdülkadir Geylani Hazretleri:
– Allah sizin gözyaşlarınızdan dolayı şeyhinizi affetti. Şimdi gidip onun bulunduğu yerin yakınında zikre başlayın. O sizin yanınıza gelir, buyurur.
Dediği gibi yaptılar. Şeyhin bulunduğu domuz çiftliğinin yanında “La ilahe illallah” zikri çekmeye başladılar. Bu zikir seslerini duyan Şeyh San’a, ne yaptığının ve ne hallere düştüğünün farkına vardı. Koşarak eski müridlerinini yanına gelip Kehme-i Şehadet getirdi, tevbe ve istiğfar etti.
– Abdülkadir’in ayakları benim omuzlarım üzerindedir, dedi.
Bu arada Şeyh San’a’nın gittiğini gören rum kızının aklı başından gitti. O da peşinden geldi. “Madem sen şimdiye kadar bizim hizmetimizde bulundun, şimdi de ben senin dinine gireceğim” dedi. Hem müslüman oldu hem de onunla evlenmeyi kabul etti.
