”Hz İsa ile Hz Yahya (bir gün) çıkıp birlikte yürüyorlardı. Derken Hz Yahya, bir kadına çarptı. Hz İsa, ona:
– ‘Ey teyze oğlu! Sen bugün asla affedilmeyeceğini zannettiğin bir hata işledin!’ dedi. Hz Yahya da:
– ‘Nedir o, ey teyze oğlu!’ dedi. Hz İsa:
– ‘Sen bir kadına çarptın!’ dedi. Hz Yahya:
– ‘Vallahi, o kadını hissetmedim bile!’ dedi. Hz İsa:
– Subhanallah! Bedenin benimle, ruhun nerede?’ dedi. Hz Yahya:
– ‘Ruhum, Arş’ta asılıdır. Eğer kalbim Cebrail ile beraberliğe mutmain olsa göz açıp kapayacak kadar Allah’ı tanımış olmadığını kabul ederdim!’ dedi.
İbn Kesir – Peygamberler Tarihi