Beyhaki ”ed-Delail” adlı eserinde ”Peygamber’in Necaşi’ye gönderdiği Mektup Bahsi’nde şöyle der:
”Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla. Bu Resulullah Muhammed (sav)’den, Habeş büyüğü Necaşi Ashame’ye gönderilen bir mektuptur. Hidayete uyup Allah’a ve Resulü’ne iman eden, Allah’tan başka hiçbir ilah bulunmadığına, ortaksız olduğuna, eş ve çocuk edinmediğine, Muhammed’in de O’nun kulu ve elçisi olduğuna şahitlik eden kimseye selam olsun. Seni, Allah’ın daveti ile davet ediyorum ki; ben O’nun elçisiyim. Müslüman ol, selamete gir. ‘De ki: Ey kitap ehli! Bizim ve sizin aranızda eşit olan bir kelimeye gelin: Yalnız Allah’a kulluk edelim. O’na hiç bir şeyi ortak koşmayalım. Allah’ı bırakıp da kiminiz kiminizi ilahlaştırmasın. Eğer yüz çevirirlerse: ‘Bizim Müslüman olduğumuza şahit olunuz!’ deyiniz.’ (Al-i İmran, 3/64).
Eğer bu davete icabet etmezsen, kavminden olan Hristiyanların vebali senin üzerinedir!”
Nitekim bu arada Bizans İmparatoru Herakliyus’a, Farsların Kisra’sına, Mısır hükümdarına ve Necaşi’ye mektup yazmıştır. İşte bu mektup, Ca’fer b. Ebi Talib ile arkadaşlarına iyi davranan birinci Necaşi’ye değil de, ondan sonra gelen (Habeşistan) Necaşi’sine yazılmıştır.
İbn Kesir – Peygamberler Tarihi