Bilginler ittifak etmişler ki, Hz Ömer’in idaresi gibi idare, ne kendisinden önce geçenlerde ve ne de kendisinden sonra gelenlerde olmuştur. Hz Ömer şöyle dedi: ”Dicle kenarında koyun güden çobanın kaybolan koyunundan Allah’ın beni sorumlu tutacağını ve onu benden soracağından korkarım.”
Hz Ömer bir gün öğle sıcağında soyunup zekat olarak verilen Beytü’l-Mal’a ait olan develeri bağlıyordu. Bu hali gören mü’minler kendisine:
-Ey Mü’minlerin Emiri! Niçin sen zahmet ediyorsun? Birine emretseniz de bu işleri görse olmaz mı? dediler. Hz Ömer:
-Bu gördükleriniz, fakirlerin hakkıdır. Ben ise bunların çobanıyım. Fakirlerin işlerini bizzat kendim görmem gerekir. Zira ahirette bunları benden sorarlar. Müslümanlar:
-Ey Mü’minlerin Emiri! Kendi yakınında olanları görüyorsun, fakat uzakta olanları görmek için ne yaparsın? dediler. Hz Ömer şöyle buyurdu:
-İnşaallah, bir sene boyunca etrafı dolaşırım. Fakirleri, güçsüzleri, hastaları ve yoksulları kendim görür, bizzat işlerinin halledilmesini temin ederim.
Dört Büyük Halifeden Menkıbeler – Şemsüddin Ahmed Sivasi