Bir gün Kabe’de: ”Ya Rab bana ismet ver, günahsız eyle” diye dua etti. Bir ses işitti: ”Benim gaffar olduğumu bilmen lazımdır. Günahlara istiğfar fazilettir”. Huzur içinde ”Allah’ım Beni bağışla!” deyince cevap işitti: ”Ey İbrahim! Yanlız sen senin bağışlanmanı istersin. Diğer kullarımın da bağışlanması için dua edersen ilahi rahmetten hiçbir şey eksik olmaz.” Bunun üzerine, İbrahim kendi eksikliğini idrak ederek, ”ey gizli ve aşikar herşeyi bilen Allahım! Küstahlığıma ve kusuruma bakma, bütün kullarınla, rahmet ve mağrifet nasip et ve müyesser kıldığın zümreye bizi de kat” diye niyaz edip ” tanırken bilmez olanların haline yazık ki seni bilmeyenin hali ne olacaktır” dedi.
Tezkiretül Evliya – Feridüddin Attar
