Mahkeme sonucunu dışarıda öğrenen eşi, yaşlı gözlerle “sözde suçlu” Sokrates’i kucakladı:
– Sebepsiz yere ölüme çarptırılmana dayanamıyorum Sokrates!
Dostları da aynı sözü tekrarladılar.
Socrates, gülümsedi:
– Üzülme Xanthippe; dostlar, lütfen üzülmeyin. Suçlu olarak mı ölüm cezasına çarptırılsaydım yani? Bunu mu tercih ederdiniz yoksa?
