Titus’un Kudüs işgali Yahudilere büyük zarar verse de yaptıklarından geri durmayacak, şehir huzur ararken daha büyük bir karmaşanın içine düşecektir. Roma İmparatoru Hadrian bu duruma bir son vermek için MS 135’te Yahudiler için büyük sürgün kararını çıkarır.
Bir anda bulunan İsrailoğullarının kendilerine ve çevrelerine huzur vermediğine kanaat getirilerek dünyanın dört bir yanına dağıtılmasına karar verilir. Ortadoğu’dan sürgün edilen Yahudilerin bir kısmı Arap Yarımadası’na göç eder. Buraya göçen ve yüzyıllarca Arapların arasında yaşayan bu Yahudilere Mizrahiler denir. Arapça ile karışık İbranice konuşan bu Yahudi toplulukları, İslam’ın ilk yıllarında meydana gelen hadiselerde karşımıza çıkmaktadır. Peygamber Efendimiz’in hicret ettiği şehirde, Medine’de yaşayan Yahudiler, Bedir Savaşı’nda müşriklerle işbirliği yapan Beni Kaynuka, Uhud Savaşı’ndaki Beni Nadir ve Hendek Savaşı’nda Müslümanları arkadan vuran Beni Kurayza Yahudileri işte bu Mizrahi gruptandır.
Bunun dışında, Yahudi grupların bir kısmı Kuzey Afrika’ya, bir kısmı da İspanya’ya göç eder. Bu yeni topraklarda İspanyolca ile karışık İbranice konuşan bu Yahudiler ise Seferad adıyla anılır. 1492 yılında Katolik İsabel’in katliamlarında Müslümanlar ile birlikte Osmanlı Padişahı 2. Bayezid tarafından kurtarılarak Fas, Balkanlar ve İstanbul’a taşınmışlardır. Bazı Yahudi gruplar Avrupa içlerinde daha da ilerleyerek Rusya ve Polonya’ya kadar uzanmıştır. Rusça ile karışık İbranice konuşan bu Yahudilere Aşkenazlar denir.
Kudüs
