Peygamber Efendimiz vefat ettikten sonra ashaptan Zübeyir, Hz Aişe validemize yirmi bin dirhem gümüş getirdi. Aişe validemiz de o yirmi bin dirhem gümüşün tamamını fakirlere ulaştırdı. Akşam olduğunda Aişe validemiz cariyesine buyurdular ki:
-Bir yiyecek var mı, oruçluyum?
Cariye:
-Birkaç zeytin vardır, dedi.
Önüne getirdi ve Aişe validemize dönüp dedi ki:
-O gümüş akçeleri paylaştırdın. Bana bir iki akçe vermedin. Eğer bana bir miktarını verseydin şimdi çarşı pazardan birşeyler alır sana yiyecek iftarlık hazırlardım.
Aişe validemiz bunun üzerine buyurdu:
-Beni cimrileştirme. Allah-u Teala’nın düşmanı, enbiyanın ve evliyanın düşmanı, en büyük düşmanı, melamet ve cimriliktir. Para, pul bunlar en büyük düşmandır. O bana geldi. Kendime düşman olan şeyi acele tarafından elimden çıkardım. Mal mülk düşman olduğu için, ben korkmadan bir an önce onu elimden çıkardım. Sana bir miktar vermeyi unutmama sebep korkmuş olmamdır.
Müzekkin Nüfus- Eşrefoğlu Rumi
