Bir gün Sultan dördüncü Murat’a gelip subaşılar dan birinin halktan rüşvet aldığını bildirdiler.
Padişah hemen bir müfettiş görevlendirdi ve şikayeti araştırmasını emretti. Müfettiş tam bir ay adamı takip ettiği halde suçüstü yakalamayadı, gelip durumu padişaha arz etti padişahım zannedersem halk yanılıyor şikayet edilen Subaşı’nın rüşvet aldığına dair bir işarete rastlamadım.
Padişah Kaşlarını çattı benim halkım yanılmaz dedi ama sende feraset yoktur.
Feraset ne ola ki padişahım dedi. Şöyle cevap verdi.
Peygamber Efendimiz buyuruyor ki, müminin ferasetinden sakının çünkü o Allah’ın nuru ile bakar feraset üstün zeka bütün kabiliyet bir anlayıştır. Hadi git.
Müfettişi görevlendirdikten sonra rüşvet aldığı iddia edilen Subaşı’nı huzuruna çağırdı. Ona bir kese altın uzattı.
Bunu al sabah namazında Ayasofya Camine git Top kandilinin altında seni bekleyen fakire ver, Adam keseyi aldı kuşağının arasına koydu ve izin isteyip padişahın huzurundan ayrıldı ve sabah namazında Ayasofya Cami’ne gitti..
Padişahın söylediği yerde kendisini bekleyen dilenci kılıklı adama uzattı adam keseyi aldı.
Allah padişahımıza ve devletimize zeval vermesin diye dua ederek koynuna attı. Subaşı gittikten sonra keseyi koynundan çıkarıp saydı yalnızca beş altın vardı.
Ertesi gün öğle üzeri halk rüşvetçi subaşının padişah tarafından yakalanıp halk meydanında kellesi gövdesinden ayrılmış şekilde 1 gün boyunca bekletildi. Müfettiş işi merak etti kendisi 1 ay peşinde dolaştığı halde bu adamı yakalayamamıştı da padişah bunu bir gün içinde bunu nasıl başarmıştı.
Huzuruna çıkıp sorunca padişah feraset dediğin işte budur dedi adama verdiğim kesede elli altın vardı ama camide bekleyen fakire sadece beş altın verdi. Demek kırk beş altını kendi cebine attı. Böylece haram yediği anlaşıldı.
4.Murat güldü. Camideki bendim. Bir suçluyu yakalamak için yapamayacağım şey yoktur. Çünkü ben Allah’tan korkarım.
Müfettiş padişahın ellerini minnet ile öptükten sonra:
Ferasetin ne demek olduğunu anladım diye mırıldandı.
