Hazreti Ömer (r.a.) Sa’d bin Amir’i Hımıs’a hakim tayin etti. Bir müddet sonra, oranın ileri gelenlerine mektup yazıp, yardım yapmak maksadıyla, çevredeki fakirlerin kendisine bildirilmssini istedi.
Liste geldiğinde bir de baktı ki en başta hakimin ismi var. Hz. Ömer:
– Hakiminiz çok mu fakir? diye sordu. Listeyi getiren şahıs:
– Hakimimiz gerçekten fakirdir, diye cevap verdi. Hz. Ömer:
– Hakiminizden şikayetçi olduğunuz durumlar da var mıdır? diye sorduğunda adam şu şikayetleri sıraladı:
– Vazifesine sabah namazından sonra başlaması lazımken, kuşlukta başlıyor.
Geceleri aramıza karışmıyor. Kendi evine çekilip kimseyle konuşmuyor.
Haftada bir ise evinden hiç çıkmıyor. Kapısını arkadan kilitleyip ses bile vermiyor.
Evvelce görmüş olduğu bir hadise varmış; onu hatırladığı zaman baygınlık geçiriyor.
Bunları dinleyen Hz. Ömer, bir miktar yiyecek ve giyecek vererek onların fakirlere verilmesini istedi ve hakime de kendi yanına gelmesi için haber gönderdi.
Hakim huzuruna geldiğinde, kendisi hakkında yapılan şikayetleri ona söyledi. Ve onların sebeplerini sordu.
Hakim Sa’d bin Amir Hazretleri, kendisi hakkındaki şikayetleri şu şekilde cevaplandırdı:
– Ya Emirel mü’minın, vazifeye kuşluk vaktinde başladığım doğrudur. Çünkü ailem hastadır bütün ev işlerini ben yapıyorum ve ancak o saatte yetişebiliyorum.
Akşamları kimseyle görüşmeyip eve kapandığım da doğrudur. Çünkü gündüzleri insanların işleriyle meşgul olduğumdan, geceleri de yaptığım işlerin muhasebesini yapıp, kendimi hesaba çekiyorum. Kusurum var mı yok mu diye düşünüyorum.
Haftada bir gün evden hiç dışarı çıkmamamın sebebi şudur:
Sırtımdaki elbiseden başka elbisem yok.
Hafta sonlarında onları yıkıyor onların temizliğiyle meşgul oluyorum. Başka elbisem olmadığı için, onlar kuruyana kadar mecburen kimseyle görüşemiyorum.
Hatırladığım zaman bayıldığım hadiseyi anlatayım:
İslamın şehidi Hubeyb asılırken oradaydım. O zaman henüz müslüman olmamıştım. Onun için sadece seyrettim. Halbuki asılmasına engel olabilirdim. O hadiseyi de hatırladığım zaman mes’uliyetimi hatırlıyor ve üzüntüden bayılıyorum.
Bunları dinleyen Hz. Ömer göz yaşlarını tutamadı. Sevinç gözyaşlarını. ..
