Yüce Allah’ın ”Davud, Calut’u öldürdü. Allah, Davud’a hükümdarlık ve hikmet verdi ve ona dilediği şeylerden de öğretti.” (Bakara 251) buyruğunda, Hz Davud’un cesaretine bir delil vardır. Çünkü Hz Davud, Calut’u; askerini zelil edecek ve ordusunu(n gücünü) kıracak bir öldürüşle öldürdü… Bir hükümdarın, düşmanını öldürdüğü savaştan daha büyük bir savaş yoktur… Çünkü bu sayede çokca malları ganimet olarak almış; kahramanları, cengaverleri ve rakipleri esir almış; ”iman” kelimesi ”putlara’‘ üstün gelmiş; düşmanlarına karşı zafer Allah’ın dostlarına nasip olmuş; hak dinin batıla ve batıl taraftarlarına üstün gelmiştir…
Süddi, naklettiği rivayeti şöyle aktarmıştır:
”Hz Davud, babasının en küçük çoçuğu idi. Onlar, 13 erkek kardeş idiler. Hz Davud, İsrailoğullarının hükümdarı Talut’un, İsrailoğulları’nı Calut’u ve askerlerini öldürmeye teşvik etmek için:
-‘Kim Calut’u öldürürse onu kızımla evlendireceğim ve onu hükümdarlığıma ortak edeceğim!’ diyordu.
Hz Davud da sapanla iyi bir şekilde taşı fırlatıp atıyordu.
Hz Davud İsrailoğulları’yla birlikte (yolda) yürürken bir taş ona:
-‘Beni al, Calut’u benimle öldüreceksin!’ diye seslendi.
Hz Davud da o taşı yanına aldı. Sonra başka bir taş da aynı şeyi söyledi, yine diğer bir taş da benzer söz söyledi. Hz Davud bu üç taşı alıp torbasına koydu. İki taraf birbiriyle karşılaşıp Calut (Talut’un ordusundan birisiyle çarpışmak için savaş meydanına) çıktı ve (Talut’un askerlerinden) kendisiyle çarpışacak birisini çağırdı. Derken onun karşısına Hz Davud çıktı. Calut, ona:
-‘Geri dön, ben seni öldürmek istemiyorum!’ dedi. Hz Davud da:
-‘Fakat ben seni öldürmek istiyorum!’ dedi.
Sonra Hz Davud bu üç taşı sapanın içine koydu, sonra onu döndürmeye başladı, üç taş bir taş oldu. Sonra onu Calut’a fırlatıp attı, Calut’un başını kopardı. Derken Calut’un ordusu hezimete uğramış vaziyette kaçıp gitti. Talut da, Hz Davud’a verdiği sözü yerine getirip onu kızıyla evlendirdi ve onun hükmünü hükümdarlığında geçerli kıldı.
İbn Kesir – Peygamberler Tarihi
