-‘Ben, Musa’yım!’ dedi. Hızır:
-‘İsrailoğullarının Musa’sı mı?’ dedi. Hz Musa:
-‘Evet! Sana öğretilen doğruyu bulma yeteneğini bana öğretmen için senin yanına geldim!’ dedi. Hızır da:
-”Sen benimle birlikte bulunmağa sabredemezsin!” (el Kehf,18/67). Ey Musa! Ben Allah’ın ilminden bana öğrettiği bir ilim üzereyim ki, sen onu bilemezsin. Sen de, Allah’ın ilminden, Allah’ın sana öğrettiği bir ilim üzeresin ki, ben de onu bilemem!’ dedi. Hz Musa:
-”İnşallah beni sabırlı bulacaksın ve senin hiçbir işine karşı gelmem!” (el Kehf 18/69) Hzırı, Hz Musa’ya:
-”O halde, eğer bana tabi olacaksan, ben sana içyüzünü açıklamadıkça, hiçbir şey hakkında bana soru sorma! Bunun üzerine ikisi birlikte gittiler. Sonunda gemiye bindikleri zaman, o kul (Hızır) gemiyi deldi. (Musa) dedi: ‘Yolcuları boğmak için mi gemiyi deldin? Doğrusu sen çok kötü bir iş yaptın!” (el Kehf 18/70-71).
Hz Musa ve Hızır beraberce deniz kıyısında yürüyorlardı. Derken yanlarından bir gemi geçmekteydi. Onlara, kendilerini gemiye almaları için konuştular. Gemi sahipleri Hızır’ı tanıdılar. Ücret istemeksizin onları gemiye aldılar. Hz Musa ile Hızır, gemiye bindiler. Derken Hızır gidip geminin tahtalarından birini baltayla deldi. Hz Musa, ona:
-‘Yolcuları boğmak için mi gemiyi deldin? Doğrusu sen çok kötü bir iş yaptın!’ dedi. Hızır da:
-‘Sen benimle birlikte bulunmağa asla sabredemezsin, demedim mi?’ dedi, Hz Musa da:
-‘Unuttuğum şeyden dolayı beni kınama ve bana bu işimden dolayı bir güçlük çıkarma’ dedi (el Kehf 18/71-73)
(Hadisin ravisi) dedi ki: Resulullah burada şöyle buyurdu: Hz Musa’nın bu ilk sorusu, unutmaktan kaynaklanmıştı.
Derken bir serçe gelip geminin bir ucuna kondu. Bu serçe gagasıyla denizden su aldı. Bunun üzerine Hızır:
-‘Allah’ın ilmi yanında benim senin ilmin, ancak bu serçenin bu denizden eksilttiği kadardır!’ dedi.
Sonra ikisi de gemiden çıkıp indiler. Sahilde yürürlerken, Hızır erkek çocuklarla oynayan bir çocuk gördü. Hızır, o çocuğun başını tutup eliyle onun başını kopararak çocuğu öldürdü. Hz Musa:
-”Sen kısas olmadan suçsuz bir cana nasıl kıyarsın? Doğrusu sen çok kötü bir şey yaptın! dedi. Hızır da:
-‘Ben sana benimle birlikte bulunmağa sabredemezsin demedim mi? dedi (el Kehf 18/74/75) Hz Musa da:
– Ama bu (yaptığın), birinciden daha şiddetli idi’ dedi ve: ‘Eğer bundan sonra sana bir şey sorarsam, artık bana arkadaş olma! Gerçekten benim tarafımdan öne sürülebilecek özrün sonuna ulaştın.’ dedi.
”Bunun üzerine gittiler. Sonunda bir köy halkına varıp onlardan yiyecek istediler. Ancak köy halkı onları misafir etmekten kaçındılar. Derken orada yıkılmak üzere olan bir duvar buldular.” (el-Kehf 18/76-77) Hızır eliyle şöyle gösterip:
-‘Eğilmiş’ dedi.
Sonra Hızır kalkıp ”Hemen onu doğrulttu” (el Kehf 18/77). Hz Musa, ona:
-‘Öyle bir topluluk ki, onların yanına geliyoruz, bizi misafir etmiyorlar ve yiyecek vermiyorlar. ”İsteseydin buna karşı bir ücret alırdın!” dedi. Hızır da:
-‘İşte bu, benimle senin aranda yol ayrımıdır. Şimdi sana o sabredemeğin şeylerin içyüzünü haber vereceğim’ dedi (el Kehf 18/78/82)
(Hadisin ravisi) ”Çünkü onların ilerisinde her gemiye zorla el koyan bir hükümdar vardı. (el Kehf, 18/79). ”Erkek çocuğuna gelince, o bir kafir idi…” şeklinde okurdu.
”Her gemiye zorla el koyan bir hükümdar vardı.” (el Kehf 18/79). İşte ben o hükümdara uğradığı zaman ayıplı olmasından dolayı onu terk etmesini istedim. Gemiciler o hükümdarı geçtikleri zaman, bu delik gemiyi iyileştirdiler ve onunla faydalandılar. (Böylelikle gemi onların ellerinde kaldı).
”Erkek çocuğuna gelince; onun ana-babası inanmış kimselerdi.” (el Kehf 18/80). Çocuk kafir idi. ”Bu çocuğun onları azgınlık ve inkara sürüklemesinden korktuk.” (el Kehf 18/80). Yani biz o mümin anne babanın, çocuk sevgisinin onları, o çocuğun dini üzere ona uymalarından endişe ettik. ”İstedik ki Rableri onun yerine kendilerine temizlikçe daha hayırlı ve daha merhametli birini versin.” (el Kehf 18/81)
”Duvara gelince o, kentte iki yetim oğlana aitti.” (el Kehf 18/82)
”Altında onlar için saklanmış bir define vardı…” (el Kehf 18/82)
İbni Kesir – Peygamberler Tarihi
