Hesap gününde Allah-u Zülcelal, Nuh aleyhisselam çağıracak. Nuh aleyhisselam, insanların içinden çıkıp Allah-u Zülcelal’in huzuruna geldiğinde, Allah-u Zülcelal ona şöyle seslenecek:
Ya Nuh! Sen kavmine, benim emirlerimi tebliğ ettin, duyurdun mu? O da:
Evet ya Rabbi, tebliğ ettim, deyince, Allah-u Zülcelal onun kavmini çağıracak ve şöyle soracaktır:
Nuh Peygamber, size benim emir ve yasaklarımı tebliğ etti mi? Onlar ise korkudan:
Hayır ya Rabbi, biz bir şey duymadık! Derler.
Halbuki, Nuh aleyhisselam çok uzun seneler, onları Allah’ın dinine davet etmişti de onlar ona inanmamışlardı. Bunun üzerine Allah-u Zülcelal, yine Nuh aleyhisselam çağırıp ona:
Ya Nuh! Bunlara dinimi tebliğ ettiğine dair şahidin var mı? Diye sorar. O da:
Evet, ya Rabbi! Der. Allah-u Zülcelal:
Senin şahidin kimdir? Deyince, Nuh aleyhisselam: Hz. Muhammed sallallahu aleyhi vesellemin ümmetidir, der. Nuh aleyhisselamın kavmi, bu sefer şöyle derler:
Hz. Muhammed sallallahu aleyhi vesellemin ümmeti, en son ümmettir. Nuh Peygamber, Adem aleyhisselama yakın dünyaya geldi. Nuh Peygamberle, Muhammed sallallahu aleyhi vesellem ümmeti arasında, bu kadar zaman farkı var. Onlar bizim üzerimize nasıl şahit olurlar? Nuh aleyhisselam:
Onlar şahitlik ediyorsa sizin diyeceğiniz bir şey yoktur, der.
Nuh Peygamber, Hz. Muhammed sallallahu aleyhi vesellemin ümmetini şahit olarak Allah’ın huzuruna getirir ve:
Siz, kavmime Allah’ın emirlerini tebliğ ettiğime dair, şahitlik ediyor musunuz? Der. Onlar da:
Evet, şahitlik ediyoruz. Çünkü Kur’an’da bir ayette şöyle buyurulur: “And olsun, Biz, Nuh’u, kendi kavmine gönderdik!” (Nuh; 1) dolayısıyla biz, onun Allah’ın emir ve nehiylerini tebliğ ettiğine şahitlik ediyoruz, derler.
