Sultan Selim Han, askerine bir konakta mola vermişti. Padişah otağına yakın bir yerde,manastır bulunuyordu. Bu manastırın papazı, Sultan Selim Han’ın kendilerine bir zarar yapmasından korktuğu için, yüzlerce kişinin doyabileceği bir yemek hazırlattı. Sultan Selim Han’ı, alimleri ve komutanları davet etti.
Yemekten sonra bir müddet sohbet ettiler. Sohbet sırasında Yavuz Sultan Selim Han, Papaza; ”Papaz Efendi! Cennetmekan babam zamanında mı daha rahat ve huzur içinde idiniz, yoksa bizim zamanımızda mı?” diye sordu. Papaz, Sultan Selim Han’a yaranmak için; ”Haşmetli Sultanım! Elbette zat-ı aliniz zamanında daha rahat ve huzur içindeyiz. Babanız zamanında bu kadar rahat değil idik” deyince, Sultan Selim birden hiddetlendi ve ”Vurun boynunu!” buyurdu.
Hemen papazı dışarı çıkarırlarken, Zenbilli Ali Cemali Efendi, Padişahın haksız yere adam öldürerek, bir cinayet işlemesinden korktuğu için, birden Sultan’a; ”Hünkarım! Dinimizin hangi hükmüne uyarak bu papaza ölüm fermanı verdiniz?” dedi.
Selim Han, Ali Cemali Efendi’ye sende mi anlamadın der gibi yüzüne baktıktan sonra; ”Efendi Hazretleri! Peygamber Efendimizin; ”İnsanların en iyisi, benim zamanımda bulunan müslümanlardır. Onlardan sonra da en iyisi, onları görenleri görenlerdir. Onlardan sonra gelenlerin içinde iyi olmayanlar da vardır.” hadis-i şerifini ne çabuk unuttunuz.
Bu hadis-i şerife muhalefet ettiği, sevgili Peygamberimizin bu sözüne aykırı düşündüğü için elbette cezası idam olur. Babamın zamanı Peygamber efendimize daha yakındır. Hiç bizim zamanımız babama göre daha iyi olabilir mi?” buyurdu.
Yavuz Sultan Selim – M. Rıza Narinli
