Yavuz Sultan Selim ilim adamlarına büyük önem veren bir padişahtı. Devlet adamlarına karşı tutunduğu katı tavrı onlara karşı asla takınmayıp ilim adamlarına ziyadesiyle hürmet etmiştir. Bir gün dönemin ulemasından Kemalpaşazade Ahmet Şemseddin Efendi’nin kaftanına bir çamur parçası sıçramış, bunun üzerine o da:
”Bu kaftanı bu haliyle saklayın, ulema atının ayağından sıçrayan çamur bizim için zıynettir, öldüğüm zaman tabutumun üstüne sersinler.” demiştir.
Koçu, a.g.e., s. 122-123
