Bir cenaze namazını kıldıktan sonra kabre konulduğu zaman Hasan Basri Hazretleri kabir üzerinde o kadar ağladı ki toprak ıslandı. Sonra dedi ki:
‘‘Müslümanlar! Kabir ahiret menzilinin evveli, dünya menzilinin sonudur. Madem ki hepimiz sonunda bu yere gireceğiz, dünyada nasıl sevinip gezeriz.” Bütün cemaat ağlaştılar.
Meğer Hasan Basri çocuk iken bir kabahat yapmış, bundan daima nedamet duyarak bu kabahati yakasına yazmış, gördükçe o kadar ağlarmış ki o yazı ıslanırmış.
Tezkiretül Evliya – Feridüddin Attar